Wiele osób kojarzy dzieciństwo z czasem radości, swobody, swawoli. Wielu przypominają się czułe i opiekuńcze ramiona rodziców, które otaczały dziecko, kiedy działa mu się krzywda. Niestety są i tacy, którzy nie mają takich wspomnień. Dzieciństwo kojarzy im się z koszmarem, do którego nie chcą powracać, a w marzeniach snują fantazje na temat wyimaginowanych, kochających rodziców, którzy otaczają je kokonem bezpieczeństwa. Bohaterka książki Mileny Kamińskiej „Dzieciństwo? Czyli byłam molestowana seksualnie” również ma takie marzenia – choć wie, że nigdy się nie spełnią. Jest ofiarą molestowania seksualnego, którego doświadczyła już w wielu dwunastu lat. Niewiarygodna historia tej młodej dziewczyny sprawia, że czytając tę książkę, nie sposób nie uronić łzy wzruszenia i sprzeciwu wobec takich zachowań. Wspomnienia zawarte w książce są swoistą autoterapią dla autorki – czytelnika zaś uświadamiają, że nie powinien przymykać na takie zdarzenia oczu, bo być może właśnie za ścianą jego mieszkania dzieją się podobne rzeczy. Jedynym pozytywem wypływającym z lektury jest fakt, że bohaterka znalazła w sobie siłę, by walczyć i przetrwać. By podnieść się i opowiedzieć swoją historię. Historię dzieciństwa, które nie było usłane różami.